رنج حسادت

سرهنگى پسرى داشت ، که در کاخ برادر سلطان ، مشغول خدمت بود. با او ملاقات کردم ، دیدن هوش و عقل نیرومند و سرشارى دارد، و در همان زمان خردسالى ، آثار بزرگى در چهره اش دیده مى شود:

بالاى سرش ز هوشمندى /مى تافت ستاره بلندى

 

این پسر هوشمند مورد توجه سلطان قرار گرفت ، زیرا داراى جمال و کمال بود که خردمندان گفته اند: توانگرى به هنر است نه به مال ، بزرگى به عقل است نه به سال .
مقام او در نزد شاه ، موجب شد، آشنایان و اطرافیان ، نسبت به او حسادت ورزیدند، و او را به خیانتکارى تهمت زدند، و در کشتن او تلاش بى فایده نمودند، ولى آنجا که یار، مهربان است ، سخن چینى دشمن چه اثرى دارد؟
شاه از آن سرهنگ زاده پرسید:چرا با تو آن همه دشمنى مى کنند؟
سرهنگ زاده گفت : زیرا من در سایه دولت تو همه را خشنود کردن مگر حسودان را که راضى نمى شوند مگر اینکه نعمتى که در من است نابود گردد:

توانم آن که نیازارم اندرون کسى/حسود را چه کنم کو ز خود به رنج در است

 

بمیر تا برهى اى حسود کین رنجى است /که از مشقت آن جز به مرگ نتوان رست

 

شوربختان به آرزو خواهند /مقبلان را زوال نعمت و جاه

 

گر نبیند به روز شب پره چشم /چشمه آفتاب را چه گناه ؟

راست خواهى هزار چشم چنان کور،/ بهتر که آفتاب سیاه

بنابراین نباید از گزند حسودان هراس داشت ، زیرا اگر شب پره لیاقت دیدار خورشید ندارد، از رونق بازار خورشید کاسته نخواهد شد.

 

نکات :

1. حاکم وقت به یک نوجوان اطمینان کرده او را وارد دربار خود کرده.

خرج از هر گونه تعصب میشود بیان کرد که رهبر ایران بارها تاکید کرده که به جوانها اطمینان کنید ولی هنوز نیروهای جوان خبره هدر میروند.

بهانه ای که دارند این است که اینها جوانند ولی میبینیم که در دورانهای قبل هم فردی را که شایستگی داشت وارد دربار می کردند گرچه اوکودک باشد.

 

2. شاه دربار متوجه حسادت بعضی از اطرافیان به مشاور خود هست. به تعبیر دیگر پادشاه می داند که در نزدیکی خود چه میگذرد و نیز حسادت اطرافیان برای او مهم است و بی اهمیت از کنار از نمیگذرد.

در رفتار بعضی مسئولین برخلاف این رویه میبینیم که دشمن تراشی برای خود میکنند.